ŚWIĘTO KATEDRY ŚW. PIOTRA APOSTOŁA

Święto ustalił papież Paweł IV w 1558 r. jako pamiątkę wstąpienia na tron rzymski św. Piotra.
Od IV w. chrześcijanie rzymscy znali i obchodzili święto Katedry świętego Piotra, wspominając, że Apostoł był biskupem tego miasta. W ten sposób składali hołd św. Piotrowi za to, że w Rzymie założył gminę chrześcijańską i miasto obrał za stolicę chrześcijaństwa.

Po grecku słowo kathédra i po łacinie cathedra oznacza „krzesło”. Pierwotnie to słowo oznaczało podwyższone miejsce, z którego naucza biskup – szczególnie w odniesieniu do rzymskiej stolicy św. Piotra. Bazylika św. Piotra w Rzymie stała się symbolem władzy zwierzchniej w Kościele pełnionej przez św. Piotra i jego następców.
Tam też znajdują się szczątki drewnianego krzesła, na którym miał zasiadać sam św. Piotr w potężnej marmurowej rzeźbie za głównym ołtarzem  autorstwa Gian Lorenzo Berniniego, od 1666 r. wieńczącej absydę bazyliki watykańskiej. Jest symbolem posługi papieskiej w Kościele i nieustannym świadectwem, że biskupi rzymscy mają tę samą władzę nad Kościołem Chrystusa, jaką miał Piotr, a następcami Piotra mogą być tylko biskupi rzymscy.

Obecnie wśród chrześcijan istnieją obiekcje dotyczące zakresu władzy papieża. Sobór Watykański I (1870) wydał następujące orzeczenie dogmatyczne: „Nauczamy przeto i orzekamy, według świadectw Ewangelii, że Chrystus Pan bezpośrednio i wprost św. Piotrowi Apostołowi obiecał i powierzył prymat władzy nad całym Kościołem Bożym…
Jeśliby tedy kto powiedział, że św. Piotr Apostoł nie jest przez Chrystusa Pana ustanowiony księciem wszystkich Apostołów i głową widzialną całego Kościoła walczącego, albo że otrzymał on od tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa wprost i bezpośrednio tylko honorowy a nie prawdziwy prymat władzy, niech będzie wyklęty”.

Święto Katedry św. Piotra jest więc liturgiczną medytacją nad papieskim prymatem, nad autorytetem Następców św. Piotra oraz nad ich apostolskim nauczaniem.